ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Καλύτεροι άνθρωποι γινόμαστε μόνο αν κοιτάξουμε στον καθρέφτη και αισθανθούμε ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται απέναντι μας χρειάζεται βελτίωση, όχι εξωτερικά αλλά εσωτερικά. Πολλές φορές δικαιολογούμε τον εαυτό μας, τον προστατευουμε για να μην πληγωθει από την αλήθεια.Τι θα συμβεί δηλαδή εάν τον μαλώσουμε, εάν τον ταπεινωσουμε? Ακριβώς τίποτα, απλά ο εγωισμός μας κλείνει κάθε παράθυρο για να δούμε τον πραγματικό μας εσωτερικό κόσμο. Αν άφηνε το φως να περάσει, τότε θα βρίσκαμε όλα αυτά που μας μαραινουν, όλα εκείνα που μας έφεραν ως εδώ. Οταν βρεις τι είναι αυτό που σε φθειρει, που σου δημιουργεί εσωτερικές αντιθέσεις, τότε θα μπορέσεις να δεις την ζωή στα μάτια, θα ξεχωρίσεις το φως που πρέπει να εισβάλει στην ψυχή σου, αλλά και το σκοτάδι που πρέπει να αφήνεις εκτός. Καλύτεροι άνθρωποι γινόμαστε εάν αντιμετωπίσουμε πρώτα τον ίδιο μας τον εαυτό και μετά τους άλλους.Οταν μετρήσουμε τα λάθη μας, τα πάθη μας, τις αδυναμίες μας, τις σκέψεις μας και όταν βρούμε το θάρρος να παραδεχθουμε ότι όλα αυτά μας παρασερνουν σε ένα ψεύτικο, ουτοπικό κόσμο. Όταν το πετύχουμε αυτό, τότε θα αγαπήσουμε τον εαυτό μας ακομη πιο πολύ, γιατί θα έχει κατάφερει να δει τι ήταν αυτό που μέχρι τώρα τον πήγαινε ένα βήμα πίσω, τι ήταν αυτό που στο βάθος δεν του έδειχνε το πραγματικό νόημα της ζωής. Καλύτεροι άνθρωποι γινόμαστε μόνο όταν η αυτοκριτική έχει αποτέλεσμα και όταν ο εγωισμός πάψει να μας κυριαρχεί. Όταν αγαπήσουμε τον εαυτό μας πραγματικά τότε θα αγαπήσουμε και τους γύρω μας, τότε θα θέλουμε να βελτιωθούμε για το δικό μας καλό.