Αυτή η χρονιά ήταν τόσο ξεχωριστή!!! Μας έδωσε γερά “χαστούκια” αλλά μας έμαθε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν μας χαρίζεται. Μια στιγμή είναι αρκετή για να σπάσει ένα “γυάλινο” κόσμο, για να γκρεμίσει μια ζωή σχεδιασμένη όπως τη θέλουμε εμείς. Η πανδημία μας στέλνει το πιο ηχηρό μήνυμα, πως στη ζωή αξία έχει το κάθε λεπτό, αξία έχουν οι στιγμές που δεν έχεις σχεδιάσεις , αξία έχουν οι άνθρωποι που είναι γύρω σου, αλλά δεν τους βλέπεις. Αυτή η χρονιά, μας δίδαξε πως όλα τα όνειρα, όλες μας οι επιθυμίες θα βρουν τον δρόμο τους μόνο όταν το θελήσει το σύμπαν. Μια χρονιά που πάγωσε τον ‘χρονο’, αφού ξεκίνησε και τελείωσε με την σκιά της πανδημίας, με την αβεβαιότητα για το αύριο, με τον φόβο εάν θα επιβιώσουμε, με την αγωνία εάν θα μπορέσουμε ξανά να ξεκινήσουμε την ζωή μας από εκεί που μείναμε. Τι σημασία έχει όμως το πριν? Τι σημασία εχει το παρελθόν μπροστά στο παρών!!!Εγώ εδώ μαζί σας θα ταξιδέψω στο μέλλον, σε αυτό που θέλουμε να πάμε.Το παρελθόν πάει τελείωσε!!! Σίγουρα δεν το πετάμε, κρατάμε από αυτό τις στιγμές που μας άγγιξαν την ψυχή, τις στιγμές που μας σημάδεψαν θετικά, που μας χάρισαν χαμόγελα, που μας γέμισαν συναισθήματα. Αυτό το παρελθόν το κρατάμε για πάντα. Πετάμε τι? Όλα εκείνα που δεν ήταν αρκετά για να μας κάνουν καλύτερα, αυτά που στάθηκαν εμπόδιο στην εξέλιξη μας, στο γέλιο μας, στα όνειρα μας, στη χαρά μας. Όλα αυτά που μας ματωσαν την ψυχή και εμείς δεν βρήκαμε την δύναμη να τα αντιμετωπίσουμε. Και τώρα πάμε στο μέλλον. Εδώ πατάμε το γκάζι και δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό, ψάχνουμε μέσα στις αδυναμίες μας και βρίσκουμε όλες τις δυνατότητες μας. Μέσα από τα λάθη μας βρίσκουμε το θάρρος πρώτον να τα αναγνωρίσουμε και δεύτερον να μην τα επαναλάβουμε. Μέσα απο την αβεβαιότητα, γινόμαστε αντιμέτωποι με την αυτοπεποίθηση και σύμμαχοι με το πείσμα και το μπορώ. Γιατί εδώ στο μέλλον θα ψάξουμε να βρούμε ότι δεν μας χάρισε το 2020. Μια βαλίτσα με όνειρα και αισιοδοξία είναι εκεί για τον κάθε ένα που θέλει να ταξιδέψει σε ένα κόσμο πέραν του κατεστημένου, πέραν του δεδομένου. Το μέλλον ανοίκει σε όλους, δεν κάνει εξαιρέσεις, ούτε συμφωνίες. Αυτή η χρονιά μας έδωσε τροφή για να αναλογιστουμε, μας κτύπησε το καμπανάκι ότι ο εγωισμός και η εγωπάθεια δεν έχουν θέση. Μας έμαθε να γινόμαστε καλύτεροι και πιο δυνατοί μέσα από τις δυσκολίες. Το παρών μας δίνει την ευκαιρία να του αποδείξουμε πως φτάσαμε ως εδώ με κύριο οδηγό τις δισκολιες, τον φόβο, την αβεβαιότητα.. Και εμείς απλά τα καταφέραμε. Θα αγαπάμε τους γύρω μας, θα νοιαζόμαστε για αυτούς, θα προσέχουμε το κάθε τους βήμα, θα κατανοούμε το κάθε τους συναίσθημα, θα είμαστε δίπλα σε κάθε ένα που μας χρειάζεται.. Θα ερωτευόμαστε με πάθος και ένταση… Το φιλί και η αγκαλιά θα είναι οι πιο σημαντικές μας ανάγκες.. Θα λέμε σ’αγαπαω, χωρίς τσιγκουνιά, θα εκφράζουμε τον ψυχικό μας κόσμου χωρίς σκέψη, θα γινόμαστε ένα με τον άνθρωπο μας.. Για όλα αυτά, θα κοιτάξουμε κατάματα το παρελθών και να του δείξουμε ότι τίποτα δεν μας φοβίζει.. Ότι η πανδημία ήταν η αρχή για ένα κόσμο καλύτερο, για μια ζωή γεμάτη νόημα, για ένα μέλλον γεμάτο ελπίδα.